Optik Biliminin Tarihsel Gelişimi- Antik Çağlar

Optik biliminin tarihi 4 dönemde incelenebilir, antik çağlar, 17. yüzyıl, 19. yüzyıl ve 20. yüzyıl. Tarihte kullanıldığı bilinen ilk optik eleman aynadır. İnsanların kullandığı ilk aynalar büyük olasılıkla, durgun su veya bir tür ilkel kapta toplanan su havuzlarıydı. Antik çağlarda iyi bir ayna yapmak için gerekli olan, çok yüksek düzlemsellik derecesine sahip ve aynı zamanda ışığın dalga boyundan daha küçük pürüzlülüğü olan bir yüzey elde etmek mümkün değildi. Tarihte ilk üretilen aynalar, doğal olarak oluşan bir volkanik cam olan obsidiyen gibi cilalı taş parçalarıydı. Anadolu’da bulunan obsidiyen ayna örnekleri yaklaşık M.Ö. 6000 yılındandır. Cilalanmış bakırdan yapılan aynalar ise Mezopotamya’da M.Ö. 4000 ve Mısır’da M.Ö.  3000 civarında görülmüştür.  Orta ve Güney Amerika’nın cilalı taş aynaları da M.Ö. 2000’li yıllardan kalmadır.

Optik teknolojilerinin temeli antik yıllara kadar uzanmaktadır. Optik teknolojisinin M.Ö. 1200 yılında yazılı olarak ilk görüldüğü yer Çıkış (Exodus) kutsal kitabının 38:8 bölümüdür. “Next, he made the bronze basin and its stand from the mirrors of the women who served at the entrance to the Tent of Meeting.” Yazılı kaynaklardan da anlaşılacağı gibi optiğin kökeni antik mısıra kadar dayanmaktadır. Kadınlar ayna olarak parlatılmış bakır bronz ve bakır alaşımlardan yapılmış pirinç kapların içinden kendilerine bakarlardı. Uzmanlar günümüze kadar bozulmadan gelmiş antik mısırdan kalma aynaların bulunduğunu söylemektedir.

Yunan filozofları Pythagoras, Democritus, Empedocles, Plato, Aristoteles ve diğerleri, ışığın doğasıyla ilgili çeşitli teoriler geliştirdiler. Işığın doğrusal yayılımı (optik çalışma notları), Euclid tarafından yazılan Catoptrics kitabında (M.Ö. 300) “Yansıma Yasası” olarak yer almıştır. Geometrinin babası olarak bilinen Euclid, bu fenomeni, ışığın iki nokta arasındaki izin verilen en kısa yolu seçtiğini iddia ederek açıklamaya çalışmıştı. Ardında Roma döneminde Cleomedes ve Claudius Ptolemy ilk defa kırınım (İng. Refraction) üstünde çalışmış ve kırınım açılarının bulunduğu hassas bir tablo yapmışlardır. Bir çok tarihçinin araştırmaları sonucu Romalıların “Burning glass” denilen ateş yakmak için kullanılan lenslere sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Bunun yanı sıra Roma kalıntıları arasında birkaç cam ve kristal küre bulunmuştur ayrıca Pompeii’de dışbükey bir mercek keşfedilmiştir. Roma filozofu Seneca, suyla dolu bir cam kürenin büyütme amacıyla kullanılabileceğini söylemiş ve kuvvetle muhtemel bazı Roma zanaatkârları çok ince ayrıntılı işleri kolaylaştırmak için büyüteç kullanmıştır.